استفاده از از سفره قلمکار اعلا در بسیاری از خانواده های ایرانی و غی ایرانی رواج دارد.
در آپارتمانی با یک میز شیشه‌ای عظیم بزرگ شدم که همیشه بدون سرپوش باقی می‌ماند تا زمانی که شرکت رسید، در آن لحظه یک سفره روی آن انداخته شد و چندین لایه بشقاب، کاسه لیوان و ظروف تخت روی آن قرار گرفت.
یک جستجوی سریع در اینترنت به من می گوید که این مورد برای اکثر مردم است، اما چگونه می توان تصمیم گرفت که یک میز را بپوشاند یا آن را در معرض دید قرار دهد؟ و اگر آن را بپوشانید، چقدر پایین می آیید؟
در بیشتر موارد، این به وضعیت میز بستگی دارد: یک سفره بلند فوراً یک میز نه چندان عالی را بهبود می بخشد و برای یک رویداد خاص، مانند یک مهمانی شام، نت زیبایی می بخشد.
رومیزی های استثنایی به هیچ وجه نیازی به پانسمان ندارند. اما گاهی اوقات ممکن است نرمی یک سفره را بدون پوشاندن کامل پاهای جالب بخواهید. در این صورت، به سراغ یک مورد کوتاه بروید!
من می توانم هر دو راه را بروم. من یک رومیزی عالی را به دلیل رنگ و بافتی که به منظره میز ارائه می دهد، دوست دارم، اما مطمئناً می توانم از یک میز خیره کننده که سزاوار دیده شدن در هر زمان باشد، قدردانی کنم.
میز چوبی اکسپوز حس مدرنیستی تمیز این آشپزخانه را به خانه منتقل می کند. در این مورد سفره ممکن است خیلی شلوغ
رومیزی ساده ای که برای این شیندینگ در فضای باز استفاده می شود بدون شک میز تاشو تا حدودی غیرجذاب و درجه یک گاراژ را می پوشاند.
رومیزی به نوشیدنی محل زیبایی برای نشستن می دهد، در حالی که حواس را از چیزی که مهم است پرت نمی کند: محیط طبیعی.
میزهای پیک نیک با یا بدون سفره عالی هستند. این نسخه بدون پوشش داخلی احساس گرمی، روستایی و دعوت کننده دارد، اما یک نسخه بیرونی ممکن است از یک سفره استفاده کند، اگر فقط کثیفی احتمالی فضای باز را پنهان کند.
