همه لباس های ایزوله مانند لباس ایزوله یکبار مصرف موجود در بازار ممکن است محافظت کافی را برای پوشندگان ارائه نکنند.
علاوه بر این، لباس های عایق مورد استفاده در ایالات متحده برای جلوگیری از انتقال هوا طراحی نشده اند. با این حال، به دلیل خواص ساختاری آنها، ممکن است مقداری کاهش به میزان متغیری رخ دهد.
این مقاله مسائل مهمی را در مورد لباس‌های ایزوله، از جمله ویژگی‌های پارچه و طراحی لباس‌ها و پارامترهای حیاتی که بر انتقال باکتری‌ها و مایعات از طریق پارچه تأثیر می‌گذارد، برجسته می‌کند.
انتقال عوامل عفونی در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی به سه عنصر نیاز دارد: منبع عوامل عفونی، میزبان حساس با دریچه ورودی پذیرای عامل، و روش انتقال برای عامل.
منابع عوامل عفونی در بیمارستان شامل بیماران (مایعات بدن، ترشحات و دفعات)، HCW، بازدیدکنندگان، منسوجات (به عنوان مثال، پرده، لباس، ملحفه، حوله و پتو)، تجهیزات پزشکی، و سطوح دیگر است.
برخی از ارگانیسم‌ها می‌توانند چندین ماه تقریباً روی هر سطحی با تماس بیمار یا HCW زنده بمانند، از این رو استفاده صحیح از PPE در جلوگیری از انتقال تماس عفونت به بیماران، بازدیدکنندگان و سایر HCWها بسیار مهم است.
علاوه بر این، PPE ممکن است در طول فعالیت های مراقبت از بیمار توسط میکروارگانیسم هایی که از طریق تماس، قطرات یا ذرات معلق در مایعات بدن بیمار منتشر می شوند، آلوده شود.
انواع موانع به تنهایی یا به صورت ترکیبی برای محافظت از غشاهای مخاطی، پوست و گاهی اوقات لباس (اسکراب و غیره) از تماس با عوامل عفونی در محیط استفاده می شود.
با این حال آنها ممکن است پتانسیل انتقال میکروارگانیسم ها را از یک مکان به مکان دیگر داشته باشند.
میزان تشخیص استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) یا انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین (VRE) بر روی روپوش ها و/یا دستکش های HCW های درگیر در مراقبت های بالینی استاندارد یا معمول، کمتر از 4% و تا 67 مورد گزارش شده است.
