بادام زمینی به طور سنتی به عنوان منبع روغن استفاده می شود. با این حال، برداشت پروتئین سالانه آن در سراسر جهان به نزدیک به 4.5 میلیون تن رسیده است. هند و پس از آن چین و ایالات متحده تولید کنندگان عمده بادام زمینی هستند.
در سال‌های اخیر، چندین غلات و غذاهای مبتنی بر حبوبات با استفاده از بادام زمینی لینا به عنوان مکمل‌های پروتئینی برای کاهش مشکل کمبود کالری پروتئین ایجاد شده‌اند.
بادام زمینی به شکل آرد، پروتئین ایزوله و کنجاله در یک محصول مخلوط از نظر کیفیت حسی بسیار مطلوب است. پروتئین بادام زمینی با توجه به برخی اسیدهای آمینه ضروری کمبود دارد، اما قابلیت هضم واقعی آن با پروتئین حیوانی قابل مقایسه است.
اگرچه روش‌های مختلف فرآوری بر کیفیت غذایی و حسی غذاهای انسانی غنی‌شده با بادام‌زمینی تأثیر می‌گذارد، اطلاعات موجود در مورد این جنبه‌ها به منظور بهینه‌سازی استفاده از پروتئین بادام‌زمینی برای افزایش ارزش پروتئینی غذاهای مبتنی بر غلات در کشورهای در حال توسعه بررسی و خلاصه شده است.
بادام زمینی در اصل در آمریکای جنوبی کاشته شد. اسپانیایی‌ها بذرهای خود را به اروپا بردند و در قرن هجدهم شروع به کاشت آن‌ها کردند و این روند مشابه سیب‌زمینی در اروپای مرکزی و بریتانیا بود.
به دلیل طعم و مزه اش به فروش موفقی دست یافت و در قرن نوزدهم به دلیل نفوذ اروپا در ایالات متحده، آسیا و آفریقا شروع به مصرف کرد. تولیدکنندگان آمریکایی پس از جنگ داخلی ایالات متحده به طور گسترده به پردازش آن پرداختند و روغن و کره تولید کردند.
بادام هسته محصولات جدید آجیل است و پسته، ماکادمیا یا گردو ممکن است در زمانی که تقاضا به اوج خود برسد، قیمت‌های رکوردی را به دست آورند.
بادام زمینی با وجود اینکه در بسیاری از دستور العمل ها ضروری است و یک عنصر کلیدی در پیشنهادات بهداشتی جدید است، دارای حداقل قیمت است.
شرکت چند ملیتی در حال توسعه پروژه های جاه طلبانه جهانی برای بادام زمینی، به ویژه برای هند، چین و برزیل است.
افسر تدارکات جهانی آجیل مریخ گفت: مصرف آجیل خوراکی بیش از 60 درصد از کل حجم تولید شده را تشکیل می دهد که در مجموع حدود میلیون تن بوده است، اگرچه روند آن به تدریج در حال تغییر است و فعالیت خرد کردن آن در حال افزایش است. ریگلی، دانیل وایت هاوس، در جلسه جهانی بادام زمینی که بین 7 و 8 جولای برگزار شد، توضیح داد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.